Karta charakterystyki substancji lub mieszaniny stwarzającej zagrożenie stanowi zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub mieszaniny oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.

Karta charakterystyki jest przeznaczona dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska.

Dostawca substancji lub mieszaniny dostarcza odbiorcy kartę charakterystyki:

1. W przypadku, gdy substancja lub mieszanina spełniają kryteria klasyfikujące je jako stwarzające zagrożenie
2. W przypadku, gdy substancja jest PBT (substancja trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna) lub vPvB (substancja bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji)
3. W przypadku, gdy substancja znajduje się na liście substancji SVHC

Na żądanie odbiorcy dostawca dostarcza kartę charakterystyki dla mieszanin niestwarzających zagrożenie jeśli zawiera ona:

1. Substancję niebezpieczną w stęż. Powyżej 1% wag. Dla mieszanin niegazowych lub 0,2% obj. w przypadku mieszanin gazowych
2. Co najmniej 0,1% wag. Substancji klasyfikowanej jako PBT lub vPvB lub substancji z listy SVHC.
3. W stężeniach wynoszących osobno co najmniej 0,1% wag. w przypadku mieszanin niewystępujących w postaci gazu przynajmniej jedną substancję, która jest rakotwórcza kategorii 2 lub działa szkodliwie na rozrodczość kategorii 1A, 1B i 2, działa uczulająco na skórę, kategorii 1, lub działa uczulająco na drogi oddechowe, kategorii 1, lub ma wpływ na laktację lub oddziałuje szkodliwie na dzieci karmione piersią.
4. substancję, w przypadku której zostały określone w Unii najwyższe dopuszczalne stężenia w środowisku pracy.

• substancji i mieszanin stanowiących źródła promieniotwórcze;
• odpadów w rozumieniu przepisów o odpadach;
• substancji i mieszanin w postaci gotowych produktów przeznaczonych dla końcowego użytkownika, będących:
  

  - produktami leczniczymi
  - kosmetykami
  - środkami spożywczymi
  - paszami
  - inwazyjnymi wyrobami medycznymi

• substancji i mieszanin przywożonych na terytorium RP, gdy ich ilość i rodzaj wskazują na przeznaczenie wyłącznie do celów osobistych.

Kartę charakterystyki dostarcza się w językach urzędowych państw członkowskich, na terytorium których substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu, chyba że zainteresowane państwa członkowskie postanowią inaczej.

Jeśli badania te wykonujemy w celu wykorzystania ich w karcie to nie musimy podawać kto badania te wykonywał. Wyniki podajemy w sekcji 9 karty charakterystyki i nie musimy załączać raportów z badań.

Tak, ponieważ pracownicy magazynu muszą mieć dostęp do informacji o zagrożeniach jakie stwarzane są przez te produkty.

Nie ma takiego obowiązku.

W sekcji 3 karty charakterystyki mieszaniny stwarzającej zagrożenie należy podać:

• substancje stanowiące zagrożenie dla zdrowia lub środowiska w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, jeżeli substancje te występują w mieszaninie w stężeniach powyżej odpowiednim stężeń granicznych
• substancje, w odniesieniu do których określono unijne najwyższe dopuszczalne stężenia w środowisku pracy, które nie zostały zawarte w lit. a)
• substancje PBT, vPvB oraz SVHC jeśli stężenie danej substancji jest równe 0,1 % lub wyższe.

Jak wspominaliśmy na webinarium samo tłumaczenie to trochę za mało. Musi być to tłumaczenie z dostosowaniem karty do lokalnych wymogów.

Jeśli klasyfikacja produktów i ich skład (klasyfikacja musi być identyczna, a składy porównywalne) na to zezwala, to jak najbardziej można przygotować kartę charakterystyki dla całej grupy/linii.

Zalecamy upomnieć się o kartę choć tak naprawdę zgodnie z przepisami jest to obowiązek dostawcy, aby przekazać aktualną kartę.

Zgodnie z przepisami ma taki obowiązek. Niestety nasza praktyka potwierdza, że zdarzają się dostawcy, którzy mimo wszystko bronią się przed tym obowiązkiem. W takim przypadku maja Państwo dwa wyjścia: albo zmienić dostawce albo samemu przetłumaczyć kartę.

Interpretacja jest dostępna na stronach Europejskiej Agencji Chemikaliów.

Jeśli klient jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność zawodową to sklep ma obowiązek przekazać mu kartę charakterystyki lub informacje zgodnie z art. 32 REACH. Jeśli klient jest konsumentem to wystarczającą dla niego informacją powinna być etykieta.

Zgodnie z REACH kartę charakterystyki udostępniamy dalszemu użytkownikowi lub dystrybutorowi. Konsument nie jest dalszym użytkownikiem ani dystrybutorem.

Karta charakterystyki jest dokumentem przeznaczonym dla użytkowników zawodowych. W przypadku zakupu produktów w sklepach, marketach odbiorcą jest zazwyczaj konsument, dla którego nie ma obowiązku przekazywanie karty (wystarcza mu etykieta). Jeśli jednak w sklepie zakupy zrobiłby przedsiębiorca prowadzący działalność zawodową sklep ma obowiązek przekazać mu kartę charakterystyki.

Dla surowców kosmetycznych wymagane jest przygotowanie karty charakterystyki lub informacji zgodnie z art. 32 REACH (w zależności od klasyfikacji produktu).

Dla kosmetyków w formie gotowej nie ma obowiązku przygotowania karty charakterystyki.

Zgodnie z rozporządzeniem 2015/830/UE w odniesieniu do substancji lub każdej substancji w mieszaninie podaje się, jeżeli są dostępne, krajowe dopuszczalne wartości aktualnie stosowane w państwie członkowskim, w którym dostarczana jest karta charakterystyki, wraz z podstawą prawną dla każdej z nich. Zamieszcza się również informacje na temat obecnie zalecanych procedur monitorowania przynajmniej w odniesieniu do najistotniejszych substancji.